Δ Ι Α Κ Η Ρ Υ Ξ Η ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010
ΜΕ ΤΟ «ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ» ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ…..
Αγαπητοί φίλοι και γείτονες,
Η απόφασή μας να συμμετάσχουμε στις Δημοτικές εκλογές δεν πάρθηκε ξαφνικά. Είναι η συνέχεια μιας πολυετούς προσπάθειας και δουλειάς, που περιλάμβανε κινηματικές δράσεις με τους κατοίκους αλλά και διαρκείς παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο. Η σημερινή σύνθεση των Δημοτικών Συμβουλίων είναι αναντίστοιχη με τις πραγματικές ανάγκες της ευρύτερης πόλης. Οι δημοτικές αρχές στην περιοχή μας έχουν δημιουργήσει ένα καθεστώς αυταρχισμού, αλαζονείας και διώξεων, που έχει επιπτώσεις ακόμα και σε δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας, όπως αποδεικνύεται τελικά από τη διάσπασή τους σε αντιτιθέμενες ομάδες στις επερχόμενες εκλογές. Η αντιπολίτευση, σχεδόν ανύπαρκτη, ουσιαστικά σερνότανε σε ομόφωνες αποφάσεις, αδύναμη να αντιμετωπίσει τον λαϊκισμό, τον αυταρχισμό και τις αυθαιρεσίες των Δημάρχων και των επιτελείων τους, ενώ σε μικρό ή μεγάλο βαθμό υπηρετούσε τις ίδιες πολιτικές. 5 χρόνια πριν, μια ομάδα κατοίκων μετέτρεψε την προσωπική αγανάκτηση σε συλλογική δράση για την πόλη μας και συγκρότησε το Δίκτυο Πολιτών Χολαργού, ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά του δήμου Χολαργού.
Στα χρόνια αυτά, σαν Δίκτυο Πολιτών Χολαργού, κερδίσαμε με τις δράσεις μας μια ξεχωριστή θέση στη συνείδηση των Χολαργιωτών. Δώσαμε και δίνουμε συνεχώς τη μάχη, για τα τοπικά αλλά και για τα υπερτοπικά προβλήματα. Παρότι δεν είχαμε εκλεγμένους εκπροσώπους στα όργανα του Δήμου, αφού δεν είχαμε συμμετάσχει σε προηγούμενες εκλογές, παρεμβαίναμε στις διαδικασίες του Δημοτικού Συμβουλίου και αγωνιζόμασταν υπεύθυνα για διαφάνεια, αξιοκρατία, συμμετοχή, αλληλεγγύη, προστασία του περιβάλλοντος, ποιότητα ζωής, κ.ά. Ενδεικτικά:
Η ΚΡΙΣΗ, ΤΑ ΜΕΤΡΑ, ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ
Τον ερχόμενο Νοέμβρη καλούμαστε να ψηφίσουμε για το νέο ενιαίο Δήμο Παπάγου - Χολαργού, Δήμο που προέκυψε μετά την ψήφιση του «Καλλικράτη». Αυτές οι εκλογές είναι ιδιαίτερες. Είναι εκλογές πολιτικές, με το βάρος των μέτρων της Κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Δ.Ν.Τ., αλλά και υπό το πρίσμα των εργατικών και κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων. Γίνονται με νέο θεσμικό αυτοδιοικητικό πλαίσιο (τον «Καλλικράτη») και τη χώρα να βιώνει τη σοβαρότερη κρίση της μεταπολεμικής περιόδου. Καθημερινά, παρακολουθούμε κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές και πολιτευτές των κομμάτων εξουσίας αλλά και μεγάλη μερίδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, να προσπαθούν να μας πείσουν ότι «φταίμε όλοι» για την κρίση και ότι τα μέτρα είναι μονόδρομος. Δεν φταίνε οι εργαζόμενοι και οι απλοί πολίτες για την κρίση. Αντιθέτως, κινδυνεύουν και καλούνται να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι που ζουν έναν εργασιακό μεσαίωνα, οι νέοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι γυναίκες, οι μετανάστες, η τρίτη ηλικία, όλοι όσοι δέχονται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους.
Η κρίση είναι παγκόσμια. Είναι κρίση του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης της οικονομίας, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργασίας και του περιβάλλοντος από το κεφάλαιο. Είναι όμως και κρίση του μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επί 35 χρόνια. Ενός μοντέλου που στόχευε και στοχεύει στο όλο και μεγαλύτερο κέρδος για τις τράπεζες και τους λίγους, θεμελιώνοντας ένα κράτος βασισμένο στις «μίζες» και στο «ρουσφέτι». Είναι και κρίση οικολογική. Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η καταλήστευση και υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων έχουν δραματικό αντίκτυπο στη ζωή και την υγεία όλων μας. Τα μέτρα αποτελούν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και όχι αναγκαστικό μονόδρομο. Οι επιλογές της κυβέρνησης, που παρέδωσε ουσιαστικά τον έλεγχο της χώρας στο ΔΝΤ και τους κερδοσκόπους της Ε.Ε., ξεπερνούν ακόμα και τις προβλέψεις του μνημονίου. Είναι επιλογές που έχουν γίνει με σκοπό να μείνουν και μετά την υποσχόμενη «έξοδο» από την κρίση. Είναι μέτρα που τσακίζουν το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.
Σήμερα, το δικαίωμα σε σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά ξηλώνεται, οι απολύσεις είναι καθημερινές, το νέο ασφαλιστικό δεν εγγυάται σύνταξη ούτε σε μας ούτε στα παιδιά μας, ενώ παράλληλα μειώνει τις συντάξεις. H αύξηση των έμμεσων φόρων, οι αυξήσεις στα καθημερινά είδη και στα τιμολόγια εξαερώνουν τα εισοδήματά μας. Τα λουκέτα έχουν γίνει καθημερινή ρουτίνα. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι η παρέμβασή μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, πέρα από την τοποθέτησή μας στα ζωτικά τοπικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα, οφείλει να έχει και μια σαφή κεντρική πολιτική διάσταση. Διάσταση που υπαγορεύεται από αυτήν την πρωτόγνωρη επίθεση που δεχόμαστε καθημερινά από τα μέτρα που ψηφίζει και σχεδιάζει η κυβέρνηση και θα εφαρμοστούν και στην Αυτοδιοίκηση με τον «Καλλικράτη». Μαζί με όλα τα κινήματα, να αγωνιστούμε για την ανατροπή των μέτρων κυβέρνησης και τρόϊκας και την ανάκληση όλων των εργασιακών, φορολογικών και ασφαλιστικών νόμων που εφαρμόζουν την πολιτική του μνημονίου. Ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Να αγωνιστούμε για δωρεάν υγεία, παιδεία και συγκοινωνίες, την επανασύσταση κάθε θεσμού κράτους πρόνοιας. Ενάντια στην εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος και την καταστροφή του πράσινου στον βωμό του τσιμέντου και των κερδών. Ενάντια στον ρατσισμό και την εκμετάλλευση των αλλοδαπών, ενάντια στην αστυνομοκρατία, την κρατική αυθαιρεσία και καταστολή, κάθε νόμου που καταργεί ή περιορίζει κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.
Τίποτα δεν θα μας χαριστεί, αν δεν το διεκδικήσουμε με αγώνα. Ο αγώνας μας όμως δεν μπορεί να είναι κοινός ούτε με τις δυνάμεις που στηρίζουν άμεσα η έμμεσα τις κυβερνητικές πολιτικές, ούτε με αυτές που προσδοκούν «βελτιώσεις» στην κυβερνητική πολιτική προβάλλοντας «εποικοδομητικές προτάσεις».
Το πρόγραμμα “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ”
Η κατάργηση της αυτονομίας των τοπικών κοινωνιών. Δεν μας ρώτησε κανείς! Το μέλλον της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι αλληλένδετο με το Μνημόνιο. Γιατί στο νέο πρόσωπο της Αυτοδιοίκησης, με τις 140 παλιές και νέες αρμοδιότητες που της αναθέτει ο «Καλλικράτης» χωρίς όμως τους αντίστοιχους θεσμοθετημένους πόρους, θα εφαρμοστούν τα αντικοινωνικά μέτρα, που πήρε η κυβέρνηση με αφορμή το Μνημόνιο.
Με τον «Καλλικράτη» επιβάλλεται η μείωση των πόρων της αυτοδιοίκησης κατά 500 εκατ. ευρώ το χρόνο για το διάστημα 2011-2013. Αυτά που δεν λέγονται από τους κυβερνητικούς υποψηφίους και από άλλες παρατάξεις, οφείλουμε εμείς να τα κάνουμε γνωστά σε όλους τους πολίτες, ώστε να τα λάβουν υπόψη. Ο «Καλλικράτης»:
Οι επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να αναδείξουν την ενεργή αντίθεσή μας τόσο στις πολιτικές της Κυβέρνησης όσο και στον «Καλλικράτη». Μαζί με τις τοπικές, περιβαλλοντικές και δημοτικές κινήσεις στην Αθήνα και όχι μόνο, αγωνιζόμαστε ενάντια στην αυτοδιοίκηση των μεγαλοεργολάβων και την εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος. Θέλουμε δήμους αλληλεγγύης, αναδιανομής, υπεράσπισης και λαϊκής συμμετοχής και όχι Ανώνυμες Εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων και εξουσίας, με μηχανισμούς κομπίνας, γραφειοκρατίας και καταστολής.
Κάτι πρέπει να αλλάξει σε ΧΟΛΑΡΓΟ – ΠΑΠΑΓΟΥ Όλοι μαζί μπορούμε! Μέσα στο νέο αυτό σκηνικό συνενώνεται ο υπερχρεωμένος (επί Δημαρχίας Νικολάου) Δήμος Χολαργού, με ένα Δήμο διαφορετικού κοινωνικού, αστικού και οικονομικού χαρακτήρα και ποιότητας προβλημάτων. Οι δύο αστικές περιοχές και οι τοπικές τους κοινωνίες έχουν πολλές ιδιαιτερότητες. Θα απαιτηθεί χρόνος και μεγάλες προσπάθειες για την ομογενοποίησή τους. Εδώ είναι απαραίτητος ο ρόλος ο δικός μας, ο ρόλος των πολιτών. Η παρέμβασή μας σε κάθε επίπεδο λήψης αποφάσεων θα είναι καθοριστική. Η εικόνα των προαστίων που κατοικούνται από πλούσιους, μεσοαστούς, ανθρώπους συντηρητικούς κοινωνικά και πολιτικά, υποχωρεί σταθερά εδώ και χρόνια καθώς η απαξίωση εργασίας, σπουδών, επαγγελμάτων, ασφάλισης και καθημερινότητας, διαμορφώνει και στο δήμο μας πολυάριθμα κοινωνικά στρώματα που ζουν, σπουδάζουν και εργάζονται σε απόλυτη ανασφάλεια και υποβάθμιση. Είναι κοινός τόπος πια ότι κάτι πρέπει να αλλάξει σε Χολαργό και Παπάγου. Όλοι εμείς ζητάμε κάτι διαφορετικό από την πολιτική και την αυτοδιοίκηση, από αυτό που μας προσφέρουν οι «μόνιμοι» πλέον τοπικοί «πολιτικοί» ...παράγοντες. Δεν γεμίζει η ζωή μας με τα προεκλογικά χρίσματα και τους «αντάρτες» των κομμάτων, εναλλασσόμενους και μη. Άλλα θέματα πρέπει να κυριαρχήσουν, σε άλλα ζητήματα πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουμε είναι πολλά:
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Προχωρήσαμε στη συγκρότηση δημοτικής παράταξης χωρίς να απαρνηθούμε κανένα από τα χαρακτηριστικά λειτουργίας και δράσης του Δικτύου Πολιτών. Αποτελούμε παράταξη ενότητας και σύνθεσης διαφορετικών, αλλά όχι αντίπαλων προσώπων και τάσεων από τον αριστερό, οικολογικό και ευρύτερο ριζοσπαστικό χώρο και σας καλούμε να συστρατευτείτε μαζί μας. Επιλέξαμε ως υποψήφιο Δήμαρχο έναν από εμάς, τον Περικλή Ζήκα, που έχει έντονη καθημερινή δράση στα ζητήματα της περιοχής μας. Διεκδικούμε το Δήμο με αξιοπρέπεια, εμπειρία, ήθος και νέα πρόσωπα, γνωστά στο Χολαργό και στου Παπάγου, αφήνοντας στους άλλους τους παραγοντισμούς τις φιλοδοξίες, και τις σταυροθηρικές εκστρατείες. Προοπτική μας, Στόχος μας είναι η θεσμική και κινηματική παρέμβασή μας μετά τις εκλογές. Δεσμευόμαστε για τη συλλογικότητα στη λειτουργία και στη δράση και μετά τις εκλογές. Η εναλλαγή και η ανακλητότητα όλων των συμβούλων (συμπεριλαμβανομένου και του υποψηφίου δημάρχου) που θα εκλεγούν, η τακτική ανοιχτή λειτουργία της παράταξης και η καθημερινή συμμετοχή στη ζωή της πόλης, η θεσμοθέτηση διαδικασίας ενημέρωσης και συμμετοχής των πολιτών, αποτελούν αρχές για μας. Αποτελεί δέσμευσή μας ότι δεν θα συνεργαστούμε και δεν θα υποστηρίξουμε σε καμία φάση της εκλογικής διαδικασίας, παρατάξεις ή δημοτικές κινήσεις που αποδέχονται ή έχουν συμμετάσχει στην εφαρμογή των κυβερνητικών πολιτικών των τελευταίων χρόνων, πολιτικές που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση, τόσο γενικότερα στην κοινωνία όσο και στους Δήμους Χολαργού - Παπάγου. Στις δημοτικές εκλογές του Νοέμβρη θα επιδιώξουμε να συνεργαστούμε με όσο το δυνατόν περισσότερες κοινωνικές δυνάμεις και ιδιαίτερα με τη νέα γενιά πολιτών, στο Χολαργό και στου Παπάγου, με τις δυνάμεις εκείνες που συμφωνούν στην αντίκρουση των πολιτικών του ΔΝΤ και της τρόικας, καθώς και των αντιδημοκρατικών και αντικοινωνικών ρυθμίσεων του «Καλλικράτη». Γι’ αυτό απευθυνόμαστε: